ÖLÜLERİ YAŞAYANLAR GÖMMELİ, FAKAT BURADA YAŞAYAN HİÇ KİMSE YOK. - ANDREİ PLATONOV. -

 

 

 

 

 

                  İnsanoğlunun bu günkü modern insana uzanan evrimsel, tarihsel, ve kültürel yolculuğunun, atmış bin yıldan daha fazla bir süre öncesinden Afrika’dan başlayarak dünyanın dört bir yanına yayıldığı günümüzde araştırmalar sonucunda ortaya konulmuş bir gerçektir.

Kabul gören bu gerçeklik günümüz modern insanına iki soru sorduruyor ve bu soruların peşinden farklı yollardan giderek doğru cevaplar bulmaya zorluyor.

Biz neyiz? Ve Nereye Gidiyoruz?

Ünlü biyolog Lluís Quintana-Murci ( 1970, Palma de Mallorca İspanya. İnsan evrimi, popülasyon genomik çeşitliliği üzerine yaptığı araştırmalarla tanındı. Biyolog ve popülasyon genetikçisi.)

Bu sorulara yanıt verirken, genomlarımızı deşifre etmek ve sadece günümüzün değil, aynı zamanda fosil kalıntılar sayesinde dünün insan popülasyonlarının çeşitliliklerini keşfetmek için bilimin sunduğu güçlü araçlardan faydalanıyor. Homo sapiens’in ,Neandertaller ve Denisovalılar gibi arkaik insanlarla nasıl karıştığını anlatıyor.

Böylece günümüzde moda olan modern ırkçılığa da nokta koyuyor:  

  ‘’ Hepimiz Meleziz.’’

Artık günümüzde herkes biliyor ki, Homosapiens insan ırkı, tüm dünyaya yayılırken kendinden başka yukarda adı geçen insan ırkları ve de diğerleriyle de bir yandan karışıp melezleşirken diğer yandan da günümüzde artık iyice açığa çıkan o muhteşem fark nedeniyle, yani ince zeka ve üstün düşünce, çözüm bulma yetenekleriyle diğerlerini alt ederek yaşamsal yeteneğini günümüze kadar sürdürdü.

Günümüzde insanlık öyle bir noktaya geldi ki ve çok da belli ki yeni bir evreye giriş yapıyoruz.

Benim araştırmama göre, eski dönem içinde başlayıp yeni döneme doğru giriş yapma ve ilerleme evresine ‘’postmodernizm’ adı veriliyor.

 Bu anlamda postmodernizm, Orta Çağ ile modernizm arasında bir geçiş süreci olarak görülen  Rönesans’a benzetilebilir.

Rönesans bir geçiş süreci olarak hem Orta Çağ’dan izler taşıyor hem de doğmakta olan yenidünyayı haber veriyordu.

Bu bağlamda postmodernizmi de gelecek olan yenidünya düzeninin habercisi olarak görebiliriz çünkü  postmodern sözcüğünün etimolojik kökenine baktığımızda “post” sözcüğünün eski Yunancada “sonra gelen” anlamıyla çokça modernizm vurgusu yaptığını söyleyebiliriz.

**

 

Descartes’ın ünlü “Düşünüyorum öyleyse varım.” sözünün, sıradan bir ifade olmadığını düşünüyorum.

Bugünden geçmişe baktığımızda çok fazla anlamlı bulunmayabilir ancak 6. yüzyıldan 15. yüzyıla kadar süren toplumsal süreçler boyunca yok sayılan “insan” düşüncesi sonrasında söyleniyorsa anlamı çok ama çok daha derindir.

Descartes bu sözüyle insanı; bilmenin, var olmanın, varoluşun merkezine yerleştirmiştir.

“‘Ben’ olarak, yani birey olarak insan neyi bilebileceğini söyleyebilir,” der. Dönemin yaygın kilise otoriteleri bu nedenle onu aforoz ederler ama çağın güçlü dönüşümü kilise otoritelerinin değil, Descartes’ın bireyinden yana olmuştur. Dolayısıyla bu güçlü vurgu nedeniyle o, modern düşüncenin başlatıcısı olarak kabul edilmektedir.

 

  NEREYE Mİ GİDİYORUZ?

 

2030 yılından itibaren, sohbet ettiğimiz birinin robot mu, insan mı olduğunu anlayamayacağız.

Yapay zeka yazılımlarıyla öğrenebilen robot teknolojilerinin geliştirilebiliyor olması insan ve robot arasındaki farkı giderek kapatacak gibi görünüyor. Öğrenebilen robot, kendi kendine daha gelişmiş bir robot üretebilir anlamına geliyor.

Bilim kurgu filmlerinde gördüğümüz insan-robot çatışmalarının da çok uzak olduğunu söylemek fazla iyimserlik olur.

Gelecekte uzayın derinliklerine yolculuk yapacak olanlar, açlık, susuzluk, vücudun koşullara uyum sağlaması, uyku ve diğer fiziksel ihtiyaçları olmayan robotlar olacak ve belki de bu arkadaşlar bizden "atalarımız" diye söz edecekler, bundan 100-200 yıl sonra.

 

Buraya kadar okuduklarımdan anladıklarım ve aklımca çıkarımlarım sonucunda yazdıklarımdan sanki insanlık güzel bir yere gidiyormuş gibi anlaşılacak. Öyle düşünüyorum.

 

Tam da burada elimde olmadan ama!! Diye kendime ve diğer insanlara dönüp bakmadan edemiyorum ben.

 

Daha geçenlerde ülkemin yapamadığı – yapacağına da hiç inanmadığım -  bir uzay gemisi ile bir hava albayını yine kendimizin olmayan bir sistem içinde eğiterek, hani derler ya ‘’ayranımız yokken içmeye’’ duyumlara göre elli beş milyon dolar ödeme yaparak,  

Konak Gültepe dolmuşunun arka koltuğunu dörtler gibi füzenin arkasını dörtleyerek dolmuşa bindirmenin ve sadece dört yüz km – bence komşu kapısı -  yukarıya göndermenin altta yatan diğer sebepleri neler olabilir acaba?

Dünya ile yaptığı görüntülü konuşmada değerli albayımızın bizim onu yerçekimsiz ortamda olduğuna inanmamız için elindeki mikrofonu aşağıya, kendisini de yukarıya doğru atması konusunda pes dedirtecek, yok artık o kadar da değil acaba sen şu an neredesin ki? Sorusunu sordurtacak kadar ileriye gidilmesi ülke olarak zeka seviyemizin tartımı gibi olmuştur bence.

 

**

 

 

"ölüleri, yaşayanlar gömmeli,

fakat burada yaşayan

hiç kimse yok;

hayatta olanlar uykuda geçiriyorlar ömürlerini...

sen onlar için mutluluk

yaratamazsın,

kendi kederlerinin bile

farkında değiller,

üzülemiyorlar bile artık...

çünkü çoktan tükenmişler."  andrei platonov

 

**

 

Kısaca dünyanın gelişmiş ülkelerinin insanları, , ülkelerinin onlara hak olarak tanıdığı gerçek modernlik ve postmodernlik kavramlarını yaşamaktalar.

O ülkelerde uzun olmayan süreçlerde hak, hukuk ve adalet yerini bulmakta, kurumlarda liyakat sahibi insanlar makamları işgal etmekte,

 

Trafikte, iş yerlerinde, oturdukları sitelerde, gittikleri park bahçelerde, marketlerde gözle görünür bir düzen içinde saygı, kurallara uyma mecburiyeti kendiliğinden gerçekleşmekte.

 

Çarpıcı olduğuna inandığım bir örnek vermek isterim.

 

Hepimizin tanıdığı, Mardin Savur 1946 doğumlu, biyo kimyager, moleküler biyolog ve Nobel Kimya ödülü sahibi ( Tomas Lindahl ve Paul L. Modrich ile birlikte DNA onarımına ilişkin çalışmaları nedeniyle.)  

Değerli insan Prof. Dr. Aziz Sancar’ın Twitter da takipçi sayısı Üç yüz elli dört bin iken,

Kayseri doğumlu Yasin Cengiz isimli ve İnstagram profilinde ‘’Video içeriği Üreticisi’’ olduğu yazan hüneri sadece koca göbeğini oynatarak tuhaf müzikler eşliğinde kıvırtmak ve göbek hoplatmak olan kişinin takipçi sayısı Bir milyon dört yüz bin.

Sadece bu örnek bile ülke vatandaşlarımızın ne kadar derin bir uyku ve illüzyon içinde yaşadığının çok bariz bir göstergesidir.

 

Ülkemizde şu an üniversitelerde profesör olan kişilerin liyakat durumları, bin dokuz yüz atmışlı yılların lise mezunu insanlarının liyakatlerinden daha aşağıda.

 

Uzatmadan bizler ülke olarak şu an, korkunç bir illüzyon ve göz boyamanın içindeyiz.

Ülke olarak dünya sıralamasında kültür ve eğitim seviyesi olarak dış ülkelerin biz bakışı; Narko devlet statüsüdür.

 

Vatandaşını, dünyada insanlık postmodernliğe doğru hızla geçiş yaparken ‘’bak biz uzaya gittik.’’ Diye, o vatandaşı açken ve emeklisi sürünürken göz boyayıp, illüzyonlarla aldatmak ülkeyi hangi postmodernliğin içine koyar bilemedim.

 

 

ÖZDENER GÜLERYÜZ