Özdener Güleryüz'ün Kaleminden

      “Bilgi ve bilincimiz arttık ça sefaletimiz de artar. Bitkide henüz duyarlılık yoktur, dolayısıyla acı da yoktur. Hayvan dünyasının en aşağı türlerinde, belli belirsiz bir acı çekme vardır; böceklerde duyma ve acı çekme yeteneği sınırlıdır. İlk olarak omurgalı hayvanların gelişmiş sinir sistemiyle acı büyük çapta belirmektedir; akıl geliştikçe de acı giderek yükselmektedir. Bilinç yükseldikçe, bilginin kesinleştiği oranda acı da artmaktadır ve en yüksek noktasını, insanda bulmaktadır. Bir insan ne kadar iyi bilirse, ne kadar akıllıysa, o kadar çok acısı vardır; Dâhi olan adamsa en çok acı çekendir.”   Arthur Shopenhauer'e g ö re D ü nyanın var oluş d ü zeni insanın mutluluğu temel alınarak ortaya konulmamıştır. D ü nya bizi mutlu edecek şekilde tanzim edilmemiştir, mutluluk ta hayatın gayesi değildir.   İnsan mutluluğa ulaşsa dahi bu mutlu an kısa s ü rede yerini hayal kırıklığına bırakacaktır. Hi ç bir insan mutlu değildir, ama ...

            Ç ok defalar duyduğunuzu, uygulamaya ç alıştığınız ı sandığım, aydınlanma, i ç yolculuğa ç ıkma vb.'' deyimleri ve bunların ö nemli sonucu olarak da ''kendini Tanıma'' konusu, olduk ç a ç aba gerektiren bir aray ış olsa gerek. Konuyla ilgili detaya inerek yaptığım incelemelerde ve okuduğum kitaplardan anlaşılıyor ki, Amerikalı sosyolog Charles Horton Cooley ( 17 Ağustos 1864 - 8 Mayıs 1929 ) Bu konuyla ilgili ç alıştığı Michigan Ü niversitesinde ilk defa ''Ayna Benlik'' diye bir tanım ortaya atmış.   '' Ben benim d ü ş ü nd ü ğ ü m kişi değilim, Ben senin ben olduğunu d ü ş ü nd ü ğ ü n kişi de değilim. Ben senin ben olduğumu d ü ş ü nd ü ğ ü n kişi olduğumu sanıyorum.''   Cooley, bu tanımıyla o kadar derine inerek bir ''Ayna Benlik'' konusu a ç ıklamış ki, d ö n ü p bir ka ç kere okumak zorunda kaldım ve elbette sonunda ne dediğini başıma inen bir balyoz ağırlığıyla anladım. Ada...