Özdener Güleryüz'ün Kaleminden

                                '' Su par çaları nehirden ayrıldıklarında kendilerini hatırlıyorlarmış ama zamanla bu hatırlama etkisini yitiriyormuş ve nehre geri dönüp kendilerini tamamen unutmak istiyorlarmış. Çünkü hatırlama etkisini yitirdikten sonra onları nehre karşı dayanılmaz bir özlem sarıyormuş. Özlem ancak onunla bütünleşince son bulurmuş, nehre girdikleri anda kendilerini unuturlarmış ama nehre ilk girdiklerinde ‘’Kendiyi’’ yani kendilerini hatırlamaları gerekirmiş ki ‘’Kendilerini’’ unutabilsinler. Orası hem ‘’kendi’’ oldukları hem de ‘’kendilerini’’ yitirdikleri tek yermiş. ' '' ** Bir ay oldu neredeyse, bloğuma yazamadım, daha doğrusu yazmaya zaman ayıramadım. Yaklaşık bir yıldan beri ç ok eskiden okuduğum ve etkisinde kaldığım, anlamı ç ok derin olan Yunan mitolojisinde, yer altında akmakta olduğu var sayılan ''Lethe Unutuş Irmağı'' 'nın   kendisini bana hatırlatmasıyla...